فاطمه شکیبایی

در این مقاله به بررسی حقوق مدنی فرزندان نامشروع از منظر فقه امامیه و قانون مدنی ایران و بیان نظریات فقهای معاصر پرداخته شده است. از دیدگاه فقه امامیه و حقوق ایران، فرزندان نامشروع فرزندانی هستند که در نتیجه روابط جنسی آزاد زن و مردی که رابطه علقه زوجیت بین آنها نیست به وجود می آیند. در منابع فقهی و قانون ایران این فرزندان فاقد نسب مشروع و قانونی هستند و با والدین خود فقط رابطه خونی و طبیعی دارند.این اطفال به دلیل اینکه فقه امامیه و دین اسلام شرط بهره مندی از بسیاری از احکام و حقوق را نسب مشروع یا به بیان دیگر طهارت مولد می دانند، بالتبع ایشان از برخی آثار حقوقی مانند ارث، شهادت، قضاوت و امامت جماعت و . . . محروم هستند. در این مقاله سعی شده به ذکر محرومیت های اجتماعی و مدنی و مالی ایشان و چرایی آنها پرداخته شود

فرزند نامشروع، نسب، ارث، دیه، قصاص، وصیت، نفقه، نکاح