مونا منصوریه

در طی سه دهه گذشته، قانونگذار، بارها به تغییر و اصلاح قوانین موضوعه مربوط به حوزه خانواده پرداخته است، ولی این اصلاحات موردی، منجر به نتیجه مطلوب نشده و نتوانسته انتظارات جامعه و قانونگذار را برآورده نماید. با توجه به این امر، قوه قضاییه لایحه ای را تحت عنوان لایحه حمایت خانواده ، با هدف برطرف کردن مشکلات مربوط به حوزه قوانین شکلی خانواده، تدوین و به دولت ارسال نمود، که هییت دولت پس از بررسی و اعمال دیدگاه های خود، لایحه مزبور را به مجلس شورای اسلامی تقدیم نمود. مجلس شورای اسلامی نیز لایحه مزبور را پس از بررسی های فراوان، و انجام پاره ای اصلاحات، که عمدتا مربوط به حذف آن دسته از دیدگاه هایی بود که هیات راسا به لایحه پیشنهادی قوه قضاییه اضافه کرده بود، در تاریخ 1390/12/16 به تصویب رساند. که هم اکنون با ایراداتی از سوی شورای نگهبان مواجه شده است. پژوهش حاضر از یک سو با مطالعه لایحه جدید حمایت خانواده، تحولات صورت گرفته در حوزه قوانین شکلی خانواده را بیان داشته است. از سوی دیگر، به بررسی این موضوع پرداخته است که لایحه مزبورف تا چه حد می تواند به اهداف خود جهت رفع مشکلات حوزه قوانین شکلی خانواده دست یابد. براساس این پژوهش، اگرچه لایحه حدید حمایت خانواده، اقدامات مثبتی را جهت رفع مشکلات حوزه قوانین شکلی خانواده لحاظ نموده است، اما به نظر می رسد این اقدامات نه تنها کافی می باشد، بلکه در برخی از موارد، تحولات صور گرفته، با اهداف شکل گیری لاحیه مزبور نظیر حمایت از بانوان و کودکان، تخصصی نمودن رسیدگی به دعاوی خانوادگی، کاهش اطاله دادرسی، منافات دارد و لایحه را از دست یابی به اهداف مورد نظر خود باز می دارد. لذا پژوهش حاضر، با لحاظ جمیع این نکات، ضمن بیان نقاط منفی لایحه جدید حمایت خانواده، پیشنهاداتی را جهت رفع مشکلات و ابهامات آن ارایه داده است.

قانون جدید، حمایت خانواده، تحولات