محسن سرآسیابی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت دولتی دانشگاه پیام نور، یزد، ایران
حمیده شکاری - استادیار گروه مدیریت دولتی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

ادراک طردشدگی در محیط کار به درجه هایی که یک فرد یا یک گروه درمی یابد که توسط افراد یا گروه های دیگر در محیط کار نادیده گرفته شده است، اطلاق می شود. یکی از عوامل طردشدگی در محیط کار بی توجهی به آوای کارکنان است. آوای کارکنان به عنوان یکی از راهبردهای ارتباطات مورد توجه قرار گرفته است. امروزه سازمان ها به منظور دستیابی به مزیت رقابتی و توسعه مستمر خود این فرصت را برای کارکنان فراهم می کنند تا آن ها ایده ها، نظرها و اطلاعات خود را در فرآیندهای مرتبط با کار خود بیان نمایند. تحقیق حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع پیمایشی است. در این تحقیق ابتدا پس از مطالعه و بررسی پژوهش های پیشین ادبیات تحقیق تدوین شد. سپس با استفاده از پرسشنامه داده های مورد نیاز فراهم گردید. تحقیق در شرکت آب و فاضلاب شهری شهر یزد صورت پذیرفت. روش نمونه-گیری تصادفی ساده بود و حجم نمونه از طریق فرمول کوکران عدد 147 به دست آمد. نتایج حاکی از آن است که طردشدگی در محیط کار بر روی آوای کارکنان تاثیر دارد.

آوای مطیع، آوای تدافعی، آوای نوع دوستانه، طردشدگی از سوی سرپرست، طردشدگی از سوی همکاران، طردشدگی توسط زبان محاوره