ایمان محمدی - کاشناسی ارشد معماری، عضو هییت مدیره انجمن صنفی معماران غرب مازندران
سیدعرفان میرطالبیان - کارشناس معماری، موسسه آموزش عالی آیندگان، گروه مهندسی معماری، تنکابن ایران

در ابتدای هزاره سوم میلادی، فناوری ایی از جنس نانوو بشارت انقلاب صنعتی دیگر را نوید می دهد که از آن به عنوان فرکانس این انقلاب یاد می شود. محققین بر این باورند که در آینده ای نچندان پرت تمامی اجسام بر مبنای مقیاس و اندازه نانو ساخته شده و خاصیتشان در آن ابعاد رخسار می گیرد و تولید تمامی اشیاء دست ساز دچار تغییر و تحول می شوند به همین منظور بر روی مصالح صنعت ساختمان و فناوری ساخت حکمی امکان پذیر به عنایت می رسد. چهارچوب تیوریک پژوهش براساس اهمیت به کار گیری مواد نانو شالوده و ساخت ارایه طرح هایی بر مبنای بهره گیری از ساختار علم طبیعی یا همان بیوتنکیک استوار شده است، بنابراین بر زندگی جامعه بشری و نحوه ارتباط او با محیط گرداگرد خود و ساختمان ها تحرز ناپذیر و غیر قابل تصور است. بنابر این فناوری نانو به مرور زمان بایستی جایگزین مصالح سنتی شود تا بتوان در صنعت ساختمان سازی تحولی عظیم رخ دهد، در عصر امروز در سیستم های دانشگاهی از فناوری نانو در رشته های تحصیلی پرکاربرد استفاده می شود. رشته هایی همچون صنایع دریایی، پزشکی و بیوتکنولوژی و.. که این امر باعث پیشرفت در ساختار تحصیلات عالیه و ساخت و ساز در کشور می شود، تاثیر فناوری نانو در حوزه معماری را با مطالعه کاربرد فناوری نانو در عرصه معماری و بهره گیری از مصالح نانوبنیان و تغییر ساختاری و فرمی معماری مورد بررسی قرار می دهد.

بیوتکنولوژی، نانو، مصالح