حسین نجفی - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

موضوع اصلی تحقیق نگاهی به مفهوم شناسی یادگیری ترکیبی است. یادگیری ترکیبی اشاره به تلفیق نقاط قوت دوشیوه آموزش سنتی و الکترونیکی دارد. اما از منظر محتوایی، یادگیری ترکیبی اشاره به باز طراحی و باز اندیشی فرایند یاددهی یادگیری متناسب باچهار مولفه فناوری، روش شناسی، سبک یادگیری و پداگوژیکی، جهت یادگیری بهتر یادگیرندگان دارد. برای جمع آوری اطلاعات تحقیق از منابع اینترنتی، کتب، مقالات و مجلات و برای انجام تحقیق از روش توصیفی مروری استفاده شده است. بر اساس یافته های تحقیق، یادگیری ترکیبی به عنوان نسل سوم نظام آموزش از دور دارای رویکردی فردی و سازمانی به فرایند یاددهی یادگیری است. علاوه بر این این نوع آموزش دارای یکسری ویژگی ها، مزایا، مدل های آموزشی و سطوح مختلف یادگیری است که آن را از آموزش سنتی و الکترونکی متمایز می کند. نتیجه نهایی تحقیق نشان داد که اگر یادگیری ترکیبی به خوبی نیازسنجی، طراحی، اجرا و ارزشیابی شود می تواند اثرات موثرتری بر یادگری یادگیرندگان داشته باشد.

یادگیری ترکیبی، مفهوم شناسی، باز طراحی و باز اندیشی فرایند یاددهی یادگیری