محدثه فرخی - مربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودان
مریم رضایی - مربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میناب

نمادها و اسطوره ها یک عنصر اساسی تمدن بشری می باشند و معنا آیین ها و مراسم و وظایف اخلاقی را مشخص می سازند. نمادها آفریده می شوند تا حقایق جاودانگی را بیانکنند و همچنان در بسیاری از ادیان کاربرد دارند.مطالعه مفهوم و تصویر نمادهای هر تمدنی ما را به بسیاری از اطلاعات در زمینه فرهنگ و هنر آن سرزمین می رساند.ایران باستان با داشتن تمدن بزرگ و گسترده سرشار از این نمادهاست که بازگو کننده ایمان و باورداشت های ایرانیان می باشد.با دریافتن مفاهیم این نمادها می توان به حقایق اینمی باشد که دارای پشتوانه تاریخی و سرشار از مفاهیم و باورهای ایرانی است. با توجه به نقشی که خورشید در زندگی خورشید تمدن شگرف دست یافت.یکی از آن ها نمادبشر، چه اقوام متمدن و چه بدوی، از روزگاران کهن دارا بوده، این عنصر مفید مورد ستایش و بزرگداشت همه این اقوام بوده است. خورشید در اندیشه اساطیری ایرانیان باستانبه خصوص، جایگاه ویژه ای داشته است. در این جستار برآنیم تا به بررسی خورشید در اسطوره های ایران باستان و نماد های آن در فرهنگ و هنر و ادبیات ایران بپردازیم.

اسطوره، خورشید، ایران باستان، نمادهای خورشید