کنکاشی در رابطه اراده و پویایی قدرت موسس با مشروعیت و مانایی حکومت

نهاد موسس معمولا با وقوع یک تحول اجتماعی - سیاسی مانند انقلاب، تشکیل یک حکومت مستقل در یک سرزمین و استقلال یک سرزمین از استعمار سرزمینی دیگر تاسیس می گردد. این امکان نیز وجود دارد تا بدون وقوع یک انقلاب سیاسی، قدرت موسس مستمرا در دوران مختلف تشکیل شود و در مصادیق مختلف عینیت یابد.در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی به کنکاش رابطه اراده و پویایی قدرت موسس با مشروعیت و مانایی حکومت پرداختیم و دریافتیم که قدرت موسس از نیرویی خود جوش و ابتکاری برخوردار است و هیچ محدودیتی برای آن متصور نیست زیرا از پیش ملزم به پیروی از هیچ قانونی نیست و این اصل در راستای تضمین حقوق ذاتی انسان است تا خود بر سرنوشت خویش حاکم شود و در این میان قانون اساسی به عنوان مهم ترین محصول قدرت موسس تلقی می گردد تا زمینه اجرای حقوق بنیادین را در اجتماع فراهم نماید و به همین جهت بنیانگذاران بایداز هر گونه محدودیت شکلی و ماهوی در تنظیم قانون اساسی آزاد باشند. در حکومت های دموکراتیک، اراده مردم مبنای اصلی قدرت سیاسی است و دولت مظهر اراده ملی است، و مشروعیت آن از خواست و اراده عمومی منبعث می شود. در حکومت های دموکراتیک قدرت سیاسی از طریق مشارکت فعال سیاسی اعمال می شود که براساس آن نهادهای سیاسی مختلف جامعه، به وسیله آرای عمومی شکل گرفته و تحت نظارت مردم، قدرت سیاسی را اعمال می کنند و تداوم مشروعیت این نهادها در اعمال قدرت سیاسی به میزان توانایی بستگی دارد.

Keywords:

نهاد موسس , اراده و پویایی , قدرت موسس , مشروعیت