مدلسازی و تحلیل کنترل فشار مخازن توسط تزریق واکنشگر خود اشتعال در مخازن اصلی

سامانه فشارگذاری دمش شیمیایی یک روش فشارگذاری مخازن پیشران موتورهای سوخت مایع است. در این روش سیال عامل فشارنده مستقیماً توسط احتراق خودبخودی پیشران و واکنشگر درون مخازن بوجود می آید. فرآیند فشارگذاری با پاشش مقداری واکنشگر خود اشتعال که از جنس پیشران مخالف است به داخل یکی از مخازن پیشران اصلی شروع می شود و سپس محصولات حاصل از احتراق جهت فشارگذاری مخزن استفاده می شود. مزیت اصلی روش دمش شیمیایی قابلیت ذخیره واکنشگر با چگالی بالا و فشار پائین و توانائی تولید فشار گازهای احتراقی کم چگال جهت فشارگذاری مخازن بدون مبدل حرارتی است. هنگامیکه فشار مخزن به حد عملکردی سوئیچ فشار انژکتور کاهش می یابد، تزریق واکنشگر جهت حفظ فشار مطلوب در باند کنترلی تعیین شده با احتراق متناوب آغاز می شود. با توجه به اینکه سنسور سطح پائین جهت اتمام تزریق استفاده می شود، سیستم نیازمند یک محرک زمان سنج در حین خروج پیشران باقیمانده توسط انبساز گاز بالشتک برای انجام سیستم shutdown است. پایان پاشش توسط سطح پایین پیشران مشخص می‌ گردد و خروج پیشران باقیمانده با انبساط پلی تروپیک گاز بالشتک ادامه می یابد، در واقع کنترل فشار آن به دو حد فشار بالا و پایین خلاصه شده و در یک تلرانس بسته انجام می شود.

Keywords:

تزریق واکنشگر , خوداشتعالی , دمش شیمیایی , مخازن پیشران , کنترل فشار