جمال شناسی غزلیات بیدل دهلوی

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 526

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCTMH03_274

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1397

Abstract:

تامل در جلوه های هنر یک شاعر، مربوط است به صحبت جمال شناسی یا زیبا شناسی، که سابقه چندانی ندارد. ارزیابی هر شاعر در فن شاعریش آن هم در شعر سنتی، هنوز درآغاز راه است .بیدل دهلوی یکی از شاعران برجسته قرن یازدهم و شاعر سبک هندی است. وی در قالب های مختلف شعری به ویژه غزل، استادی خویش را به اثبات رسانده است. شعر بیدل، شورانگیز وغزل هایش شیرین و دلاویز است و به جهت جمال شناسی و زیباشناسی از جایگاه خاصی برخوردار است به گونه ای که شعر وی را از هم عصران او ممتاز می سازد . شعر وی فوق العاده شیوا، رسا و لطیف است و به همین دلیل گاهی زیبایی های خاصی در آن موج می زند. آهنگ گوش نواز، خیال دورپرداز و موسیقی نرم شعر او به همراه تشبیهات و اشارات باریک، تابلویی ماندگار از بیدل به نگارخانه شعر پارسی تقدیم کرده است. در نظر تیزبین و زیبا پسند بیدل دهلوی، شمایل معشوق به گونه ای اعجاب انگیز به جلوه درآمده و در سخن وی متبلور شده است. زلف، چشم، ابرو، چهره و قد و قامت از مواردی است که در شعر وی جایگاه ویژه ای یافته اند .تنها نکته ای که همواره مورد توجه پژوهشگران بیدل بوده است، پیچیدگی کلام وی است و دغدغه ی راه بردن به اقلیم راز آلود مفاهیم و معانی بلندی که بیدل آفریده است. اندیشه های بلند وی محتاج به دست آوردن آگاهی از اندیشه، سبک ونوآوری های او در اقلیم واژگان زبان فارسی است. این جستار که به روش تحلیل و توصیف انجام شده است در پی آن است تا جمال شناسی شعر بیدل دهلوی مورد بررسی و تحلیل قرار دهد. اساس کار در این پژوهش دیوان غزلیات بیدل دهلوی تصحیح محمد سرور مولایی است.

Authors

احمدرضا کیخای فرزانه

دانشیارگروه زبان و ادبیات فارسی ،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان،ایران

منیژه همراه

دانشجوی دکترای زبان وادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد زاهدان،ایران