سیروس پارسا - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نورآباد ممسنی

تحقیق حاضر با موضوع بررسی و تحلیل عوامل فحشا و روسپیگری و راهکار های مقابله با آن در حقوق کیفری م از منظر حقوق جزا و جرم شناسی و جامعه شناسی است؛ پدیده روسپیگری خیابانی به عنوان یک مسیله و آسیب اجتماعی در جامعه ایران پدیدار شده است. در این پژوهش توصیفی کتابخانه ای است. تردیدی نیست که انحرافات اجتماعی و به ویژه انحرافات زنان، سلامت و امنیت روانی و اجتماعی و حتی سیاسی و اقتصادی جامعه را تهدید میکند؛ ازاین رو، جامعه برای بقا و پایداری خود باید مکانیزم های مناسبی جهت تامین سلامت و امنیت روانی جامعه فراهم سازد. ازآنجاکه روسپیگری به عنوان یک رفتار بزه محسوب میگردد، باید برای علت یابی و تبیین آن و نیز پیشگیری از رشد و توسعه آن و نیز بهبود افراد درگیر با این پدیده تلاش نمود. از دیدگاه نظریه پردازان روان شناسی، بزهکاران ازلحاظ برخی از ویژگیهای شخصیتی از افراد عادی متفاوت هستند؛ فقدان انگیزه پیشرفت، خشم، تنفر و احساس دشمنی، رفتارهای خرابکارانه در کودکی، فقدان کنترل تکانه، فراشناخت ضعیف، مشکلات خانوادگی و اجتماعی، عدم وجود روابط نزدیک پایدار و اختلالهای روانی و آشفتگیهای هیجانی، از مشکلات چشمگیر این افراد هستند نتایج یافته های تحقیق نشان داد که بین زنان روسپی و غیرروسپی از نظر عواملی چون خشونت در خانواده، نظارت و کنترل خانواده، اعتقادات مذهبی فرد، اعتمادبه نفس، تنوع طلبی، انحرافات خانوادگی و انتقادپذیری تفاوت دارند.

جرایم جنسی، روسپیگری، زنا، روابط نامشروع، فحشا، عوامل فحشا