مبانی فقهی اجرای کیفر در ملاءعام

همواره از گذشته هدف اصلی از مجازات یک مجرم تنبیه و تادیب و ایجاد راهی برای جلوگیری از بازگشت فرد به ارتکاب جرم بوده و هست،پس نوع مجازات و نحوه اجرای آن باید به نحوی باشد که مجرم عبرت گرفته و از کار خود نادم و پشیمان باشد.عده ای اعتقاد به اجرای مجازات در ملاء عام داشته و معتقدند این روش قانونگذار را در اصلاح مجرم و جلوگیری از تکرار جرم یاری می کند،اما در مقابل،عده ای هم اعتقاد دارند علنی بودن مجازات باعث می شود که ارتکاب جرم برای فرد عادی شده دیگری قبحی از آن عمل باقی نمی ماند.به نظرمی رسد آیات و روایات مورد استناد دلالتی بر وجوب یا حتی استحباب فراخوان عمومی برای تماشای تحمیل درد و رنج مجازات به محکومان ندارد. در این مقاله به دنبال بررسی و پاسخ منطقی به هریک از این اعتقادات و همچنین بررسی جایگاه اجرای مجازات در ملاء عام از نظر قواعد شرعی و حقوقی و به دنبال آن نتایج،آسیب ها و چالشهای اجرای مجازات در ملاء عام و بررسی تعارضات اجرای مجازات در ملاء عام با حقوق بشر،کرامت انسانی و بار منفی این گونه نحوه مجازات بر بدنه خانواده هستیم.و در این تحقیق از روش توصیفی و تحلیلی و روش گرد آوری اطلاعات (روش کتابخانه ای و اسنادی ) استفاده گردیده است.

Keywords:

بزه دیده , مجازات , مجرم , اجرای احکام , ملاءعام , کیفر