مهران افراشی - صفهان، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده مهندسی نساجی
داریوش سمنانی - صفهان، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده مهندسی نساجی
زهرا طالبی مزرعه شاهی - صفهان، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده مهندسی نساجی

امروزه در نوع مصرف داروها به دلیل معایب روش سنتی تغییراتی ایجاد شده است. با استفاده از سامانه های رهایش دارو، مقدار مشخص و ثابتی از مواد دارویی آزاد میشود. در این سامانه ها، دارو داخل یک حامل دارویی قرار میگیرد. تا کنون از مواد مختلفی مانند نانوذرات و نانوالیاف پلیمری، نانوذرات فلزی و معدنی و سایر مواد با قابلیت بارگذاری دارو و استفاده به عنوان سامانه های رهایش دارو استفاده شده است. سیلیکا ایروژل موادی جامد با چگالی کم و تخلخل و سطح مخصوص بالا هستند.به دلیل خواص مناسب ایروژل، اخیرا کاربرد آنها برای رهایش دارو مورد توجه محققان قرار گرفته است. در این تحقیق از خواص منحصر به فرد سیلیکا ایروژل آبدوست به منظور کاربرد رهایش دارویی استفاده شد. ابتدا نمونه سیلیکا ایروژل آبدوست به روش خشک کردن در فشار و دمای محیط سنتز شد. سپس بهمنظور بارگذاری دارو در محلول 1% داروی فلوکونازول غوطه ور شد. در این مرحله، بارگذاری و رهایش دارو در نمونه ها با استفاده از پارامترهای زمان قرارگیری ایروژلها در محلول دارو، ایروژل مورد بررسی قرار گرفتند. خواص فیزیکی نمونه های ایروژل با استفاده از تصاویر FESEM مورد بررسی قرارگرفت. با استفاده از طیف مادون قرمز با تبدیل فوریه (FTIR) شکل گیری واکنش احتمالی بین دارو و نمونه های سیلیکا ایروژل مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده شد که بین دارو و ایروژل هیچگونه واکنش شیمیایی صورت نگرفته است. همچنین بررسی رهایش دارو با استفاده از دستگاه اسپکتروفوتومتری انجام گرفت و سرعت رهایش دارو بررسی شد.

نانوذرات، سامانه رهایش دارو، سیلیکا ایروژل، فلوکونازول