خواص خودتمیزشوندگی پارچه های پلی استر توسط نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم و استفاده از سیتریک اسید به عنوان اتصال دهنده عرضی و بررسیخواص تکمیلی

در این پژوهش، نانو ذرات دیاکسید تیتانیوم از طریق تابش نور فرابنفش بر روی پارچه پلی استر در شرایط محیطی با روش پیوندزدن نوری، پیوند دادند. فاکتورهایی همچون زمان تابش دهی و غلظت شروع کننده نوری و سیتریک اسید (اتصالدهنده عرضی) به عنوان عوامل موثر مورد بررسی قرار گرفتند. خواص فیزیکی همچون زمان جذب قطره آب، زاویه بازگشت از چروک و سختی خمشی نمونه های تکمیلی مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین نتایج حاصل از اندازه گیری استحکام نمونه ها نشان داد که نمونه های تکمیل شده با نانوذرات دارای استحکام بالاتری نسبت به نمونه های تکمیل نشده میباشند. فعالیت نورکاتالیزوری و خودتمیزشوندگی نمونه های تکمیل شده با نانوذرات دی اکسید تیتانیوم با تخریب رنگزای آبی متیلن زیر نور فرابنفش بررسی شد. نتایج نشان داد که فعالیت نورکاتالیزوری نمونه های تکمیلی با افزایش غلظت نانوذرات در حمام تکمیلی افزایش یافته است. علاوه بر افزایش زمان جذب آب توسط نمونه های تکمیلشده، میزان سختی خمشی آنها نیز کاهش یافته است.

Keywords:

پیوندزدن نوری , نانوذرات دی اکسید تیتانیوم , پارچه پلی استر , تکمیل خودتمیزشوندگی , فعالیت نورکاتالیزوری