امیر جراحی - کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر, تهران, ایران
زهرا بهزادی نژاد - کارشناسی، دانشکده طراحی لباس و پارچه، دانشگاه دخترانه شریعتی، تهران، ایران
مجید اسدی - کارشناسی ارشد، دانشکده طراحی لباس و پارچه، دانشگاه علم و هنر، اردکان، یزد، ایران

یکی از مشکلات مهم و اساسی در صنعت پوشاک عدم یک متد مناسب برای طراحی الگو، مطابق با اندام جامعه ی ایرانی می باشد. تولیدکنندگان ایرانی برای تولید لباس از الگوسازی و روشهای سنتی استفاده می کنند یا الگوهای سایر کشورها را کپی می نمایند که این امر باعث می شود لباسهای تولید شده با اندام ایرانی مطابقت نداشته باشد. امروزه در کشورهای مختلف متدهای مختلف الگوسازی مانند متد مولر، متریک، اس مد و ... ارایه گردیده تا بتواند الگوسازی را به روشی حرفه ای و با خطای کم ارایه دهد. همچنین سرعت تولید الگو مناسب را افزایش دهند. این کشورها جداول سایزبندی مختلفی مطابق با اندام جامعه ی آن کشور ارایه داده اند. متاسفانه مطالعات جامعه ای در این زمینه برای جامعه ی ایرانی صورت نگرفته است. عوامل مهمی از جمله اندازه های اصلی بدن و میزان گشادی در لباس در طراحی الگو موثر می باشد.در این پژوهش به شناسایی روشها و تکینیکهای تولید الگو، اندازه سایز و میزان گشادی موجود الگو در تولیدیهای تهران برای مانتوی اجتماع خانمها پرداخته شد. همچنین الگوهای تولیدی با روش الگوسازی مولر مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت و الگوهای پایه دوخته شد و از لحاظ ظاهری مورد بررسی قرار گرفت. نتیجهی حاصل از مقایسه های فوق اصلاح حلقه ی آستین و بزرگ نمودن پنس سینه در روش تولیدی میباشد.

الگوی پایه، الگوسازی، الگوی پایه، میزان گشادی لباس