سنتز در محل نانوسیلیکا روی پنبه و بررسی مقاومت سایشی کالا

در این تحقیق، تلاش شده تا با استفاده از سنتز نانو ذرات سیلیکا روی کالای پنبه ای مقاومت سایشی آن بهبود یابد. به این منظور، پس از آماده سازی پارچه پنبه ای تاری-پودی سنتز نانوذرات سیلیکا به روش سنتز در محل با استفاده از سیلیکات سدیم، اتانول و آمونیاک در محیط آبی روی کالا انجام شده است. سپس با تغییر غلظت سیلیکات سدیم و دمای عملیات به دو صورت محیط و جوش، سنتز نانو ذرات سیلیکا و تاثیر آن بر مقاومت سایشی بررسی شده است. با کمک تصاویر میکروسکوپ الکترونی و طیفهای XRD و EDS وجود نانوذرات سیلیکا و نحوه قرار گرفتن آنها روی پارچه بررسی شده است. برای ارزیابی مقاومت سایشی از دو دستگاه مارتیندل و تبر استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهند که فرآیند تکمیل نانو ذرات تاثیری روی عبوردهی هوا و پخش قطره آب روی پارچه نداشته است. با این حال، حضور نانو ذرات سیلیکا روی پارچه سبب افزایش سختی خمشی، زیردست، ضریب اصطکاک، مقاومت در برابر حرارت و ضخامت پارچه شده است. همچنین استحکام و بازگشت پذیری از چروک، تغییر کمی داشتهاند. نمونه بهینه با مقاوت سایشی زیاد با هر دو سیستم مارتیندل و تبر، طول خمشی و زاویه بازگشت پذیری از چروک مناسب، نمونه تکمیل شده با 0/2 میلی لیتر سیلیکات سدیم است. نمونه های تکمیل شده قبل از شستشوی نهایی نشان دادند که از استحکام بیشتر، زیردست زبرتر، ضریب اصطکاک بیشتر، ضخامت بیشتر و ثبات شستشویی کم برخوردارند. در حالی که نمونه های تکمیل شده بعد از شستشوی نهایی مقاومت حرارتی بهتری از خود نشان داده اند.

Keywords:

سنتز درمحل نانو ذرات سیلیکا , پارچه پنبه ای , مقاومت سایشی , ضریب اصطکاک , ثبات شستشویی