سارا لبافی - تهران- خیابان حافظ- دانشگاه صنعتی امیرکبیر- دانشکده مهندسی نساجی
مریم رزمخواه شربیانی - تهران- خیابان حافظ- دانشگاه صنعتی امیرکبیر- دانشکده مهندسی نساجی
طاهره معینی - تهران- خیابان حافظ- دانشگاه صنعتی امیرکبیر- دانشکده مهندسی نساجی
محمد حقیقت کیش - تهران- خیابان حافظ- دانشگاه صنعتی امیرکبیر- دانشکده مهندسی نساجی

در این تحقیق به منظور افزایش مقدار آب باقیمانده در پارچه پنبه ای (افزایش جذب رطوبت)، از مواد شیمیایی مختلف مانند پروپانول، اتیلنگلیکول، گلیسرین و مخلوط هایی از گلیسرین، سود و اوره استفاده گردید. آزمایشات در دماها و زمانهای مختلف انجام شد و نتایج آنها بر روی تغییرات ایجادشده در سطح طولی الیاف، استحکام و میزان جذب رنگ و جذب رطوبت نمونه ها بررسی گردید.نتایج حاصل از آزمایشات، افزایش میزان جذب رنگ و جذب رطوبت را در اکثر نمونه های عمل شده نسبت به نمونه خام نشان میدهد. نمونه عملشده با اتیلن گلیکول پس از رنگرزی جذب رنگ کمتری نسبت به نمونه خام داشت. استحکام نمونه ها به جز موارد اندکی افزایش در برخی نمونه ها، تغییر چندانی نداشت.عکسهای گرفته شده از سطح طولی الیاف حاکی از باز شدن تاب خوردگیهای پنبه و متورم شدن آن میباشد. با توجه به آنچه در مقالات آمده، تاثیر این مواد روی ساختار مولکولی الیاف پنبه و ایجاد فضاهای خالی به دلیل تبدیل نواحی کریستالی به نواحی آمورف و هم چنین از بین رفتن واکس، پکتین و... موجود در پنبه است. این اثرگذاری در زمان و دمای بهینه مشهود میباشد و چنانچه زمان و دمای عملیات تغییرکند نتایج مطلوبی حاصل نخواهد شد.

الیاف پنبه ،جذب رطوبت ،اتیلن گلیکول ،پروپانول، زخم پوش