مدل سازی رفتار حرارتی غشاء نانولیفی پوسته-مغزی حاوی مواد تغییر فازدهنده

ذخیره سازی انرژی نهان با استفاده از مواد تغییر فاز دهنده، توجهات زیادی را به خود جلب نموده است. اما بیشتر مواد تغییر فاز دهنده هدایت حرارتی پایینی را نشان میدهند که این پدیده باعث کاهش نرخ انتقال حرارت شده و منجر به کارایی تنظیم کنندگی کم در محصولات حاوی آنها میگردد. علاوه بر هدایت حرارتی ذاتی کم مواد تغییر فاز دهنده، مورفولوژی نیز ممکن است بر خواص حرارتی محصولات حاوی آنها تاثیر گذار باشد، لذا در این مقاله، به منظور ارزیابی تاثیر مورفولوژی غشاء نانولیفی پوسته-مغزی پلییورتان-هگزادکان بر ضریب هدایت حرارتی، فرایند تغییر فاز در منحنی گرماسنجی روبشی تفاضلی (DSC) کامپوزیت پلی یورتان-هگزادکان با روش تفاضل محدود ضمنی، مدلسازی شد. پس از مقایسه نتایج حاصل از مدل و نتایج تجربی بدست آمده از منحنی DSC غشاء نانولیفی پوسته-مغزی پلییورتان-هگزادکان، نتیجه گیری گردید که مورفولوژی غشاء تاثیر قابل ملاحظه ای بر ضریب هدایت حرارتی ندارد.

Keywords:

روش تفاضل محدود ضمنی , کالریمتری روبشی تفاضلی , مورفولوژی , مواد تغییر فاز دهنده , نانوالیاف پوسته-مغزی