افزایش عمر شبکه حسگر بی سیم با استفاده از الگوریتم ژنتیک

امروزه پیشرفت های چشمگیری در زمینه های الکترونیک و مخابرات به وقوع پیوسته است. تولید حسگرهای که بتوانند محیط های عملیاتی را نظارت کنند یکی از این پیشرفت ها میباشد. حسگرها میتوانند فقط تا محدوده ی کوتاهی از محیط را نظارت کنند ولی در محیط های عملیاتی می توانند با ارسال دست به دست داده ها، نتایج را به چاهک گزارش دهند. خوشه بندی،یک روش کارآمد در این زمینه می باشد. الگوریتم های مختلفی جهت خوشه بندی ارایه شده است که هر یک از آنها معیارهای مختلفی از شبکه را مورد بررسی قرار داده است. در این مقاله، یک روش خوشه بندی با استفاده از الگوریتم ژنتیک پیشنهاد شده وکارایی آن با الگوریتم های LEACH-M ،LEACH مقایسه شده است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که الگوریتم ارایه شده در این مقاله باعث افزایش طول عمر شبکه و بهبود حفظ پوشش شبکه در قیاس با این دو الگوریتم می شود

Keywords:

شبکه های حسگر بیسیم , الگوریتم ژنتیک , خوشه بندی , تابع برازش , مکانیزم های خوابیدن وبیدارشدن