رویکرد دین صابیین مندایی به آموزش و یادگیری مداوم

اگر چه آموزش و یادگیری مداوم ، یکی از ایده های نوظهور در برنامه درسی و نظام های آموزشی اغلب کشورها محسوب می شود و امروزه در سیاست ها و خط مشی های جدید آموزشی بر آن تاکید فراوان می گردد، اما می توان نخستین ریشه ها و سرچشمه های کلی این ایده تربیتی را در طول تاریخ و در آموزه های مکاتب الهی و حتی فلسفی جستجو کرد. ادیان الهی از این حیث که هستی و انسان را در حال تغییر، تحول و دگرگونی می دانند، برای پیروان خود تعلیم و تربیتی به وسعت ز گهواره تا گور تجویز کرده اند. هدف پژوهش حاضر بررسی ایده آموزش و یادگیری مداوم در متون مقدس یکی از قدیمی ترین ادیان توحیدی، یعنی صابیین مندایی است. پژوهش پیش رو پس از معرفی مختصری از تاریخ و اعتقادات مهم این دین به تحلیل مبانی فلسفی آموزش و یادگیری مداوم در قالب مقولات هستی شناختی، انسان شناختی و معرفت شناختی آموزش و یادگیری مداوم از منظر این دین پرداخته سپس آموزه ها و بوثه های مرتبط با ایده مداومت در آموزش و یادگیری را از منابع دینی صابیین مندایی، همچون گنزا ربا و دراشا اد یهیی استخراج و ارایه نموده است.

Keywords:

آموزش و یادگیری مداوم , صابیین مندایی , گنزا ربا