ارزیابی سیستم های حمل و نقل درون دانشگاهی با رویکرد توسعه پایدار مطالعه موردی: دانشگاه فردوسی مشهد

در دانشگاه های بزرگ که قسمت های مختلف دانشگاه و دانشکده های مختلف فواصل قا بل توجهی از یکدیگر دارند، انتخاب مناسب ترین و کارآمد ترین سیستم های حمل و نقل درون دانشگاهی بسیار اهمیت دارد. بنابراین لازم است سیستم های مختلف حمل و نقل درون دانشگاهی با انتخاب معیارها و شاخص های مناسب با یکدیگر مورد مقایسه و ارزیابی قرار گیرند. همانگونه که امروزه در سفرهای درون شهری رویکرد توسعه ی پایدار بسیار مورد توجه قرار گرفته است، در سفرهای درون دانشگاهی نیز انجام ارزیابی ها و اولویت بندی ها با رویکرد توسعه ی پایدار ارجحیت دارد. در این تحقیق نیز با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) گزینه های حمل و نقل درون دانشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفته و اولویت بندی گردیده اند. براساس نتایج بدست آمده از این تحقیق مهمترین معیارها و شاخص های موثر بر اولویت بندی و ارزیابی مدهای حمل و نقل درون دانشگاهی با رویکرد تو سعه پایدار عبارتند از هزینه سفر، زمان سفر، زمان انتظار. اولویت مدهای حمل و نقل درون دانشگاهی نیز به ترتیب دوچرخه های اشتراکی، اتوبوس، پیاده روی وتاکسی های ون بوده است استخراج نتایج نیز با استفاده ازنرم افزار Expert choiceانجام شده ا ست

Keywords:

توسعه پایدار , حمل ونقل پایدار , تحلیل سلسله مراتبی ahp , دوچرخه اشتراکی