فناوری ارتباطات خودرویی راهکاری برای بهبود حمل و نقل عمومی و کاهش آلودگی هوا

آمارهای کنونی در ایران و جهان، حمل ونقل و تردد خودروها در جاده ها و معابر شهری را به عنوان یکی از منابع آلاینده محیط زیست نشان می دهند. چالش اصلی جوامع پیشرفته، ارتقای تحرک پذیری خودروها بدون تاثیر منفی بر محیط زیست است و در این راه استفاده از فناوری های نوین حمل و نقل هوشمند یکی از راهکارهای اصلی بشمار می رود. فناوری ارتباطات خودرویی علاوه بر کاربردهای متعددی که در عرصه حمل و نقل هوشمند مطرح کرده است، مانند جلوگیری از وقوع تصادفات، پیشنهاد مسیر بهینه و پیشنهاد سرعت مناسب، از قابلیت کاهش آلایندگی خودروها بویژه در ترددهای شهری نیز برخوردار است. یکی از کاربردهای این فناوری، کنترل تقاطع های شهری با هدف اولویت دهی عبور خودروهای امدادی، اتوبوس های درون شهری و خودروهای سنگین تجاری است. این مقاله با اشاره به اقدامات کشورهای پیشرفته برای بکارگیری این فناوری در صنعت حمل ونقل و بررسی کاربردهای مختلف آن، به تشریح کاربرد کاهش زمان سفر اتوبوس های درون شهری با استفاده از فناوری DSRC و تاثیر آن بر جذابیت بخشی به حمل ونقل عمومی وکاهش آلودگی هوا می پردازد و نتایج اجرای آزمایشی این فناوری را درشهرهای قزوین و تهران تشریح می کند

Keywords:

فناوری ارتباطات خودرویی , محیط زیست , حمل ونقل هوشمند , کاهش زمان سفر , کاهش آلایندگی