ارزیابی شاخص های دسترسی پیاده با رویکرد توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی (TOD)

توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی(TOD) از طریق ایجاد یک مدل یکپارچه الگوی کاربری زمین و برنامه ریزی حمل و نقل قابل پیاده سازی است. با لحاظ مد پیاده بعنوان یکی از فاکتور های مهم توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی، دسترسی پیاده به مراکز ایستگاهی حمل و نقل عمومی موضوع این تحقیق می باشد . این پژوهش مجموعه ای از شاخص های دسترسی پیاده به حمل و نقل عمومی را از مطالعات مختلف استخراج و پس از الویت بندی و وزن دهی آنها، به ارزیابی نواحی مختلف از منطقه نسبت به دسترسی پیاده به حمل و نقل عمومی پرداخته است. نتایج نشان می دهد که فاصله پیاده روی تا ایستگاه حمل و نقل عمومی بیشترین و شاخص اتصال کمترین تاثیر را در بین شاخص ها داشته است. در ادامه جهت کاربردی نمودن کار، یک منطقه نمونه بعنوان مطالعه موردی انتخاب و با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS)، دسترسی پیاده در محله ایرانشهر واقع در منطقه 6 تهران در چهار سطح مورد ارزیابی کیفی قرار گرفت؛ ارزیابی محله ایرانشهر نشان می دهد که بیش از نیمی در وضعیت مطلوب، %36 . 8 در وضعیت متوسط و تنها %8 . 2 در وضعیت بهینه طبقه بندی شده اند.

Keywords:

حمل ونقل عمومی , دسترسی پیاده , سیستم اطلاعات جغرافیایی , TOD