نوید ندیمی - استادیار بخش مهندسی عمران - دانشگاه شهید باهنر کرمان
امیرحسین زارع میرحسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش راه و ترابری- دانشگاه شهید باهنر کرمان
آرش غیبی - دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش راه و ترابری- دانشگاه شهید باهنر کرمان

کودکان به عنوان یکی از کاربران ما هم سیستم حمل ونقل همواره بخش قابل توجهی از قربانیان تصادفات عابران پیاده را تشکیل می دهند. آمار بالای تصادفات کودکان به عنوان عابران پیاده لزوم چاره اندیشی در مورد این کاربران مهم را هر چه بیشتر نمایان می کند. یکی از راهکارهای معمول برای افزایش ایمنی کودکان مبحث آموزش ترافیکی به کودکان است که همواره در مورد چگونگی، میزان کارایی و اهمیت این موضوع بحث ها و چالش های متعددی وجود دارد. در این تحقیق سعی شد با استفاده یک روش آموزشی هدفمند پاسخی مناسب برای این بحث ها و چالش ها بیان کنیم. در این راستا دو مر کز پیش دبستانی جهت انجام مطالعات در شهر کرمان انتخاب شد. در هر مرکز کودکان به دو گروه تقسیم شدند، یک گروه تمامی آموزش های تحقیق را دریافت می کرد و گروه دوم به عنوان گروه کنترلی هیچ آموزشی را دریافت نمی کرد. پس از انجام آموزش ها جهت در سنجش کارایی آموزش های ارایه شد از هر دو گروه کودکان آزمونی یکسان به عمل آمد. لازم به ذکر است تمامی مراحل آموزش و آزمون توسط تصاویر و ویدیوها و به شکلی قابل فهم برای کودکان انجام گرفت. جهت مقایسه نتایج از استنباط آماری و t - test استفاده شد و نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که میانگین نمرات گروه آموزش دیده به شکل معنی داری بیش از گروه آموزش ندیده است.

آموزش، کودکان، تصادفات عابر، آزمون فرض