برنامه ریزی سرویس های حمل و نقل کارکنان در شرکت پالایش نفت اصفهان با در نظر گرفتن عدم قطعیت زمان سفر و رویکرد GIS

با توجه افزایش سفرهای درون شهری و سهم بالای سفرهای کاری در اوج ساعات ترافیک، این سفرها توجه بسیاری از برنامه ریزان شهری را به خود جلب نموده است. در کلان شهرهای صنعتی، بخش عظیمی از سفرهای کاری توسط سرویس های حمل و نقل کارکنان انجام می شود. ارایه این نوع سرویس دهی بدون برنامه ریزی و نگاه جامع به مساله، قطعا اثراتی منفی به جا خواهد گذاشت. این پژوهش به ارایه روشی جهت بهینه سازی سیستم حمل و نقل کارکنان در پالایشگاه اصفهان پرداخته است. بدین منظور، جمع آوری و تحلیل اطلاعات موجود جهت تعیین محل بهینه ایستگاه ها و تخصیص صحیح کارکنان ، بر پایه سیستم اطلاعات جغرافیایی و با کمک نرم افزار ArcGIS انجام و تعیین بهینه تعداد وسایل نقلیه به همراه مسیریابی بهینه آنها با الگوریتم ژنتیک و کدنویسی در نرم افزار متلب انجام شده است. در نهایت، معیارهایی جهت ارزیابی عملکرد سیستم حمل و نقل در این شرکت بزرگ نفتی انتخاب و اقدام به مقایسه دو وضعیت جاری و بهبود یافته گردید که بیانگر موفق بودن این روش بوده و نتایج بارزی مبنی بر بهبود شاخص های کلیدی را نشان می دهد.

Keywords:

مکانیابی , مسیریابی , الگوریتم ژنتیک , GIS , پالایشگاه اصفهان