شناسایی و بررسی عوامل موثر بر تصادف عابرین پیاده و دوچرخه سواران (مطالعه موردی: شهر اصفهان)

در سال های اخیر مسیله ی حمل و نقل به یکی از مهمترین ارکان زندگی بدل شده است. این رکن تنها به بخش رسیدن از مبدا به مقصد محدود نیست و مولفه های موثر دیگری همچون رسیدن بدون وارد آمدن خسارت مالی و جانی را نیز شامل می گردد. شناسایی و تحلیل عوامل موثر در تصادفات میتواند سبب جهت دهی مناسب به سیاستگذاری ها و تصمیم گیری های کلان در زمینه های آموزش و وضع قوانین داشته باشد. در این تحقیق با بررسی آمار پلیس راهور در سال های 1389، 1390 و 1391 در حوزه ی تصادفات وسایل نقلیه و موتورسیکلت با عابر پیاده و دوچرخه، سعی بر دسته بندی و شناسایی عوامل ایجاد کننده تصادفات در شهر اصفهان گردید. از نتایج بدست آمده در این پژوهش می توان به شناسایی پرخطرترین تخلفات در تصادفات وسایل نقلیه با عابرین و دوچرخه سواران اشاره کرد؛ به گونه ای که عوامل عمده ی ایجاد کننده ی تصادفات عبارتند از عدم توجه به جلو با میانگین 1292 مورد تصادف طی سه سال متوالی، حرکت با دنده عقب با میانگین 78 مورد در سال، عدم رعایت حق تقدم با میانگین 63 مورد در سال ، عدم توانایی در کنترل وسیله ی نقلیه با میانگین 61 مورد در سال، و تخطی از سرعت مطمینه با میانگین 29 مورد درسال بیشترین سهم را در تصادفات ایفا کرده اند.

Keywords:

عابرپیاده , دوچرخه سواران , ایمنی , فرهنگ ترافیک