نفیسه سادات حسینی - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد علوم و تحقیقات تهران
علی خوشگرد - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران

ایستگاه های اتوبوس یکی از اجزای مهم سیستم اتوبوسرانی به شمار می آید. تحقیقات نشان داده است که نامطلوب ترین بخشی سفر با اتوبوس برای مسافران، منتظر ماندن در ایستگاه برای رسیدن وسیله می باشد. با توجه به آنکه انتظار مسافرین به منظور ورود وسایل نقلیه با توجه به محدودیت های موجود در تعداد ناوگان، اجتناب ناپذیر می باشد، انجام اقداماتی مناسب به منظور کاستن از اثرات نامطلوب این انتظار و در نتیجه جلوگیری از کاهش مطلوبیت سیستم حمل و نقل همگانی لازم و ضروری می باشد. بر این مساله تاثیرات منفی توقف مسافرین در ایستگاه بر جریان ترافیک عبوری و نیز ایمنی آنها را نیز می بایست اضافه نمود. از جمله مهمترین این اقدامات می توان به تعیین ابعاد مناسب ایستگاه و انجام خط کشی های لازم به منظور تعیین محدوده آن اشاره نمود. از این رو در این مطالعه روشی به منظور تعیین ابعاد مناسب ایستگاه ها ارایه شده و با پیاده سازی آن در سیستم اتوبوسرانی شهر تهران، استانداردی بدین منظور پیشنهاد گردید که بر اساس آن، ایستگاه ها به دو گروه ایستگاه های طویل و کوتاه تقسیم شده است. بر اساس نتایج این تحقیق، ابعاد ایستگاه های طویل، محدوده ای با طول 25 متر و عرض 3 متر و ابعاد ایستگاه های کوتاه، محدوده ای به طول 15 متر و عرض 3 متر به منظور دستیابی به یک سطح عملکرد قابل قبول پیشنهاد شده است.

ایستگاه اتوبوس، ابعاد، محدوده ایستگاه ،سطح سرویس