سیدصابر ناصرعلوی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران
نوید ندیمی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران
فریبرز منصوری فر - دانشجوی کارشناسی ارشد، گرایش راه و ترابری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران

موضوع ایمنی از اصلی ترین موضوعات در بحث های ترافیکی است که مستقیما با جان انسان ها در ارتباط است. بدین منظور تلاش های بسیاری برای ایجاد مفاهیم ایمنی جدید درحال اجرا است که یکی از آن ها مفهوم ایمنی مبتنی بر تغییرات فاصله بینابینی وسایل نقلیه با زمان است. بدین مفهوم که اگر با گذشت زمان فاصله بینابینی دو وسیله نقلیه کمتر شود احتمال برخورد و تصادف بالاتر می رود که این موضوع را میتوان با مفاهیم ایمنی سرعت و شتاب نیز تحقیق کرد. دو شاخص فاصله بینابینی و اختلاف سرعت وسیله نقلیه عقب از وسیله نقلیه جلو به عنوان شاخص های اصلی در تعریف این معیار ایمنی انتخاب شده اند. در این مقاله با استفاده از داده های خرد جریان ترافیک، معیار ایمنی مبتنی بر تغییرات فاصله بینابینی بررسی شده است. همچنین شاخص ایمنی ارایه شده در این مقاله با شاخص ایمنی معروف زمان تا تصادف (TTC) مقایسه شده است. نتایج ارزیابی نشان می دهد که در یک وسیله نقلیه خاص، احتمال تصادف در این مفهوم ایمنی جدید بزرگتر از شاخص ایمنی زمان تا تصادف است که دلیل آن درنظر نگرفتن عواملی مانند تغییرات سرعت و شتاب وسایل نقلیه در شاخص ایمنی زمان تا تصادف می باشد که جز عوامل تاثیرگذار در تصادفات می باشند.

شاخص های ایمنی،سرفاصله زمانی،زمان تابرخورد،فاصله بینابینی