مدل سازی پیش بینی فراوانی تصادفات وسیله نقلیه - عابر پیاده در تقاطعات چراغدار شهری (مطالعه موردی: تقاطعات شهر اصفهان)

در این تحقیق برای پیش بینی فراوانی تصادفات وسیله نقلیه -عابر پیاده در تقاطعات از اطلاعات مربوط به 32 تصادف در 12 تقاطع چراغدار شهر اصفهان در دوره زمانی 3 ساله مابین سال های 90 تا 92 استفاده شد و با مشخص کردن متغیرهای پیشگو که متغیرهایی گسسته ، عدد صحیح و غیر منفی هستند، جهت پیش بینی فراوانی تصادفات عابر پیاده از مدل دو جمله ای منفی برای مدل سازی بهره گرفته شد. جهت تعیین متغیرهای تاثیرگذار و اعتبارسنجی نتایج، از طریق آزمون های آماری متداول بهره گرفته شد. نتایج حاصله نشان داد که تعداد شاخه های منتهی به تقاطع، حجم ترافیک عبوری، تعداد خطوط منتهی به تقاطع ، ساکنین محدود تقاطع و کاربری مسکونی-تجاری خدماتی بر فراوانی تصادفات اثر مثبت و حجم تردد عابر پیاده، وجود گذرگاه ایمن و نزدیکی ایستگاه های حمل ونقل عمومی باعث کاهش فراوانی تصادفات عابر پیاده میشود. همچنین از این تحقیق بجز پیش بینی فراوانی تصادفات عابرپیاده می توان جهت سیاست گذاری ارتقا ایمنی ترافیک درشهراصفهان بهره جست

Keywords:

عابرین پیاده , ایمنی ترافیک , مدل پیش بینی تصادفات , مدل دوجمله ای منفی