میلاد مصطفایی - کارشناس علوم تربیتی، دانشگاه شهید رجایی کرمانشاه

تشویق کردن پیامدی است که احتمال وقوع رفتار را افزایش دهد که اگر به موقع و متناسب با رفتار کودک ارایه گردد می تواند محرکی برای ایجاد انگیزه و افزایش یادگیری در کودک شود. در پژوهش حاضر ابتدا به ذکر معنی لغوی و اصطلاحی تشویق و سپس به جایگاه تشویق و تنبیه از نظر جان دیویی و خواجه نصیر الدین طوسی پرداخته شده است. در ادامه به نقش تقویت مثبت و انواع آن که می تواند خزانه رفتاری کودکان را نیرومندتر و بهترین و موثرترین روش افزایش رفتار است بحث شده است. سپس به مزایای این روش مهم و افراط و تفریط هایی که سبب بی ارزش شدن آن می گردد که این امر می تواند اثرات زیانبار و غیر قابل جبرانی ایجاد کند، اما در عوض اگر این روش به درستی و آگاهانه انجام پذیرد انگیزه و یادگیری را بهبود می بخشد. در پایان پیشنهادات و راهکارهایی برای افزایش رفتار های پسندیده کودکان و دستاوردها و نتیجه آن روش تربیتی که تاثیر بسزایی بر رفتار های مطلوب کودکان در جهت بهره مندی و استفاده معلمان و صاحبان تعلیم و تربیت دارد، مورد اشاره واقع شده است.

تشویق و تنبیه، تقویت مثبت، انگیزه، یادگیری