بررسی خواص مکانیکی و ماکرو ساختار، جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی آلیاژهای هوافضا

فرایند جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی، فرایندی نوین جهت اتصال دهی آلیاژهای فلزی در حالت جامد بوده، که به عنوان ابزاری قدرتمند، برای ساخت سازه های هوافضا در حال گسترش می باشد. اشکال متفاوت اتصال؛ لب به لب، رویهم و عمودی (گوشه) جهت تولید سازه های جدید توسط این فرایند قابل ساخت می باشند. در این تحقیق به بررسی و تحلیل، خواص مکانیکی و ماکرو ساختار و معایب موجود در جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی تیتانیم خالص و آلیاژ آلومینیم 2024 T 4، که از جمله فلزات بکار گرفته در سازه های هوافضا بوده، پرداخته می شود. بررسی ماکرو ساختار حاکی از ایجاد عیوبی همچون حفرات ریز، حفره تونلی، ترکهای سطحی و نفوذ ناقص پین بوده، که بوسیله بهینه نمودن پارامترهای فرایندی می توان این عیوب را از بین برد. بررسی خواص مکانیکی نشان می دهد، استحکام اتصال ایجاد شده برای تیتانیم در این حالت 97 درصد استحکام فلز پایه بوده است، اگرچه این استحکام در محدوده الاستیک 98 درصد فلز پایه می باشد. همچنین استحکام ایجاد شده برای آلیاژ آلومینیم 2024 T 4، توسط این فرایند 96 درصد استحکام فلز پایه می باشد. بررسی سختی، رشد آنرا در نواحی مختلف اتصال تیتانیم خالص نشان می دهد.

Keywords:

جوشکاری اصطکاکی اغتشاشی , تیتانیم خالص , آلومینیم 2024 T 4 , خواص مکانیکی