علی باقری فر - کارشناسی ارشد، مدیریت آموزشی، آموزش و پرورش ناحیه یک زاهدان، دبستان شهید چمران
فاطمه محمدی - لیسانس امور تربیتی، آموزش و پرورش شهرستان چابهار، دبستان حضرت رقیه
الهام شیخ زاده - لیسانس آموزش ابتدایی، آموزش و پرورش شهرستان چابهار، دبستان حضرت رقیه
حلیمه ختوانه - لیسانس آموزش ابتدایی، آموزش و پرورش شهرستان چابهار، مدیر دبستان موج مرجان

هدف از این تحقیق اینست که تربیت، انبساط و ابتهاج قابلیت های فطری و انقباض و انهدام موانع توسعه وجود است. در چنین شرایطی است که طیب خاطر، آگاهی حسی، آزادی حرکت، لذت و شعف و شور و نشاط درونی به اوج خود می رسد. تربیت، هماهنگ ساختن کودک با نظم طبیعی زندگی است. تربیت بن مایه و اساس هرگونه رشد و تکامل انسانی است و اموزش تنها یک وسیله است و خود نباید بصورت هدف جای بر مقاصد اصلی تنگ کند. از مدرسه همه ابعاد تربیت و تعلیم را باید انتظار داشت. هم یادگیری و کسب دانش و مهارت و هم تغییر رفتار و گرایش به خلق و خوی و رفتار و کردار انسانی شایسته مقام انسانیت و متخلق به اخلاقی شامل و جامع همه ارزش های مطلوب زندگی فردی و جمعی. در زمینه تربیت عدم استمرار و فقدان ارزشیابی و نارسایی و تزلزل روش ها از مهمترین علل نارسایی کار مدرسه است. هر کودکی در جریان تربیت و شکوفایی خویش، استعدادهایی در جهت هدایت خود دارد. این استعدادها از طریق تعامل با محیط متجلی می شود. که در این مقاله از روش تحلیلی و توصیفی و کتابخانه ای استفاده شده است.

نقش، تربیت، محیط، مدرسه، دانش آموزان