علی باقری فر - کارشناسی ارشد، مدیریت آموزشی، آموزش و پرورش ناحیه یک زاهدان، دبستان شهید چمران
قدسیه سراوانی نسب - لیسانس آموزش ابتدایی، آموزش و پرورش شهرستان چابهار، مدرسه ابتدایی شهید نسترن خسروی
مریم شهرکی - لیسانس آموزش ابتدایی، آموزش و پرورش شهرستان چابهار، دبستان عصمت
زهرا بیات - فوق دیپلم تربیت بدنی، آموزش و پرورش شهرستان چابهار، دبستان دخترانه فرهنگیان

هدف از این تحقیق اینست که انسان موجودی اجتماعی است و یادگیری های او و ادراکاتش تحت تاثیر عوامل فردی و محیطی تشدید کننده یا بازدارنده قرار می گیرد، بنابراین در هنگام انتخاب ادراکات نوعی گزینش یا مقاومت در گزینش یا بطور کلی در مواردی عدم ادراک محرک مشاهده می گردد. یادگیری بدون ادراک حاصل نمی شود و ادراک هم زمانی تحقق می یابد که عواملی مانند توجه، احساس، تجربه قبلی و معنا زمینه ساز آن باشند. هیات کل همواره قبل از اجزا ء ادراک می شود. پس از ادراک کل مضوع ادراک اجزاء به آسانی میسر می گردد. به تجربه ثابت شده است که یادگیری های طوطی وار یا کورکورانه نه تنها موفقیتی نداشته، بلکه زود هم فراموش می شوند. یاگیری کورکورانه از موارد معدودی است که معنا و زمینه طبیعی در آن وجود ندارد. بنابراین ،در اکثر موارد بیهوده و اتلاف وقت است. در جریان یادگیری نقش اساسی به عهده معلم است. شاگرد فقط باید به سخنان معلم گوش کند و مطالب درسی را به خاطر بسپارد. در جریان یادگیری شاگرد فعالیتی از خود نشان نمی دهد و بیشتر حالت پذیرندگی و انفعالی دارد. جریان یادگیری امری دایمی است و نسبت به افراد مختلف فرق می کند. یادگیری، یک فرایند است نه نتیجه، یادگیری هدفمند و جهت دار است. یادگیری اساس رفتار افراد را تشکیل می دهد، که در این مقاله از روش تحلیلی و توصیفی و کتابخانه ای استفاده شده است.

ادراکی، یادگیری، توانایی ها، دانش آموزان، مدرسه