غلامعلی پوشیده نامجور - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
سیدعلی مجیدی - استادیار مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

سبک های فرزندپروری مادران از جمله مهمترین متغیرها در تبیین بسیاری از رفتارهای کودکان از جمله پرخاشگری آنها است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش سبک های فرزندپروری مادران در تبیین رفتارهای پرخاشگرانه کودکان انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و معادله پیش بین است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پایه های پنجم و ششم مقطع ابتدایی شهر رشت در سال تحصیلی 97-96 بود که از این تعداد نمونه ای به حجم 218 نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب شدند که والدین این دانش آموزان پرسشنامه سبک های فرزندپروری بامریند (1973) و معلم ها برای دانش آموزان پرسشنامه پرخاشگری اهواز (1376) را تکمیل کردند. نتایج به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نشان داد که بین سبک فرزندپروری سهل گیرانه و استبدادی مادران با رفتارهای پرخاشگرانه رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (P<0/01). در مقابل بین سبک فرزندپروری اطمینان بخش با رفتارهای پرخاشگرانه کودکان رابطه منفی و معنادار وجود دارد (P<0/05). همچنین، سبک فرزندپروری اطمینان بخش به صورت منفی و سبک های فرزندپروری استبدادی و سهل گیرانه مادران به صورت مثبت و در مجموع 36 درصد رفتارهای پرخاشگرانه کودکان را تبیین می کنند؛ به عبارت دیگر، می توان گفت که با افزایش بکارگیری سبک فرزندپروری اطمینان بخش و کاهش سبک های فرزندپروری استبدادی و سهل گیرانه از سوی مادران؛ رفتارهای پرخاشگرانه کودکان کاهش می یابد. به کارگیری سبک فرزندپروری اطمینان بخش از سوی مادران به جهت کاهش رفتارهای پرخاشگری کودکان پیشنهاد می گردد.

سبک های فرزندپروری، رفتارهای پرخاشگرانه، کودکان