غلامعلی پوشیده نامجور - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
سیدعلی مجیدی - استادیار مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

انسجام خانوادگی از جمله مهمترین متغیرها در تبیین بسیاری از رفتارهای کودکان از جمله پرخاشگری آنها است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش انسجام خانواده در تبیین رفتارهای پرخاشگرانه کودکان انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و معادله پیش بین است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پایه های پنجم و ششم مقطع ابتدایی شهر رشت در سال تحصیلی 97-96 بود که از این بین تعداد نمونه ای به حجم 218 نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب شدند که والدین این دانش آموزان پرسشنامه انسجام خانواده سامانی (1381) و معلم ها برای دانش آموزان پرسشنامه پرخاشگری اهواز (1376) را تکمیل کردند. نتایج به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش هم زمان نشان داد که بین انسجام خانوادگی با رفتارهای پرخاشگرانه کودکان رابطه منفی و معنادار وجود دارد (P<0/01). همچنین، اسنجام خانوادگی به صورت منفی قادر است 38 درصد رفتارهای پرخاشگرانه کودکان را تبیین می کنند؛ به عبارت دیگر، می توان گفت که با افزایش انسجام خانوادگی؛ رفتارهای پرخاشگرانه کودکان کاهش می یابد. شکل گیری انسجام خانوادگی به جهت کاهش رفتارهای پرخاشگری کودکان پیشنهاد می گردد.

انسجام خانواده، رفتارهای پرخاشگرانه، کودکان