مقایسه سیستم فعال ساز رفتاری و سیستم بازداری رفتاری، نظم بخشی هیجانی و سبک های مقابله ای افراد معتاد با عادی

زمینه و هدف: مطالعات انجام شده نشان دهنده ابتلای درصد بالایی از جوامع انسانی به سوء مصرف مواد که در طول سال های اخیر در بیشتر کشورها افزایش یافته و منابع انسانی را به شدت مورد تهدید قرار داده است. پژوهش حاضر باهدف مقایسه سیستم فعال ساز رفتاری و سیستم بازداری رفتاری، نظم بخشی هیجانی و سبک های مقابله ای مردان معتاد با عادی شهر یاسوج در سال 1395 - 1396 انجام گردید. مواد و روش ها: جامعه ی مورد مطالعه در این تحقیق، کلیه مردان بین 15 تا 50 سال دچار اعتیاد شهر یاسوج در سال 1395 - 1396 هستند، بود. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود که از میان آنها 100 مرد معتاد به روش نمونه گیری در دسترس با 100 مرد عادی بین 15 تا 50 سال به طور تصادفی انتخاب شد. ابزار تحقیق پرسشنامه سیستم های مغزی_رفتاری، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان و مقیاس سبک های مقابله ای بود. برای تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی، شامل فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و در زمینه ی استنباط آماری از تحلیل واریانس چند متغیره (مانووا) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین سیستم فعال ساز رفتاری و سیستم بازداری رفتاری، نظم بخشی هیجانی و سبک های مقابله ای مردان معتاد با عادی تفاوت معنی داری وجود دارد ( 001 / 0> P). نتیجه گیری: بنابراین مردان معتاد سبک های مقابله ای ناکارآمد، مشکل بیشتری در نظم بخشی هیجانی و سیستم فعالسازی رفتاری در این افراد بیشتر فعال است.

Keywords:

اعتیاد , فعال ساز رفتاری و سیستم بازداری رفتاری , نظم بخشی هیجانی , سبک های مقابله ای