نیلا علمی منش - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور

اهمال کاری به معنی عدم به موقع انجام امور و تنبلی و سستی است. بررسی ها نشان داده است که این پدیده مسری بوده و می تواند فرد را معتاد و و جامعه را درگیر کند. با توجه به مضرات فراوان این معضل و آسیب اجتماعی در اسلام مطالب فراوانی جهت نکوهش آن وجود دارد. همچنین عوامل ایجاد کننده و تشدید کننده اهمال کاری از نظر اسلام مشخص شده است که مهم ترین آن ها مواردی از جمله خودکم بینی، توقع بیش از حد، پایین بودن سطح تحمل، سستی و تنبلی، تمایل به کسب لذت های زود دسترس و زودگذر، کمال طلبی بیمارگونه و وسواسی، اضطراب، نگرش منفی به کار، عدم رضایت از وضع موجود و پرخاشگری انفعالی است. همچنین راه های ارزنده ای جهت درمان این بیماری ارایه شده است که از جمله می توان به اولویت بندی در کارها، توجه به کوتاهی طول عمر، نظم داشتن در امور، انجام فعالیت هایی در حد توان، اتخاذ تصمیم و اجرا، توجه به خطرات سستی، اتخاذ تصمیم، شناخت نسبت به عواقب اهمال کاری، تقویت نکردن اهمال کاری، خود تنظیمی، عهد بستن، صبور بودن، تلاش کردن، همدلی، تلاش جهت کسب رضایت خداوند، درمان اضطراب، الگو گیری و انتخاب لذایذ ماندگار اشاره کرد.

اهمال کاری، عوامل موثر، راه های درمان اهمال کاری، نگاه اسلام