رابطه طرح واره های ناسازگار اولیه و نیازهای بنیادین روانشناختی با الگوهای ارتباطی خانواده زوجین در آستانه طلاق

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه طرح واره های ناسازگار اولیه و نیازهای بنیادین روانشناختی با الگوهای ارتباطی خانواده زوجین در آستانه طلاق بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زوجین در آستانه طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه سه شهر تهران در سال 1396 بودند. در این پژوهش برای تعیین حجم نمونه از رویکرد الزامات آزمون آماری استفاده شده است. بر این اساس 120 زوج متقاضی طلاق با شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند.. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه طرحواره های ناسازگارانه اولیه یانگ، پرسش نامه الگوهای ارتباطی خانواده کریستنسن و سولاوای و مقیاس نیازهای بنیادین روانشناختی گاردیا، دسی و ریان بودند. متناسب با سطح سنجش داده ها و مفروضات آماری، از رگرسیون خطی چندگانه جهت تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل آماری نشان داد عوامل طرد و بریدگی، عملکرد و خودگردانی مختل، دیگر جهت مندی و گوش به زنگی بیش از حد با الگوی ارتباطی سازنده متقابل خانواده در سطح 5 درصد رابطه ی منفی معنادار همچنین شایستگی و تعلق با الگوی ارتباطی سازنده متقابل خانواده رابطه مثبت معنادار دارد. نتیجه گیری: با توجه به نقش طرح واره های ناسازگار و نیازهای بنیادی روانشناختی در الگوهای ارتباطی خانواده به نظر می رسد اصلاح و درمان طرح واره ها و نیازهای بنیادین مختل در اصلاح الگوهای ارتباطی زوجین متقاضی طلاق کمک کننده باشد.

Keywords:

طرح واره های ناسازگار اولیه , نیازهای بنیادین روانشناختی , الگوهای ارتباطی خانواده , زوجین در آستانه طلاق