مهدی رضایی - عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان
علی خدابنده - رییس گروه تحقیقات توسعه فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کشور

فرهنگ پذیری کودکان و نوجوانان به طور عام و فرهنگ پذیری جرم و خشونت به طور خاص یکی از مهمترین موضوعاتی است که کانون توجه بسیاری از جامعه شناسان، روانشناسان و اصحاب تعلیم و تربیت قرار گرفته است شعاع این اهمیت آن نقطه ای را فرا می گیرد که پژوهشگران حوزه اجتماعی در نتایج پژوهش های خود، جوامع را به این پدیده فرهنگی و آسیب های آن از سوی عوامل تاثیرگذار فرهنگی هشدار داده اند نوشتار پیش رو با هدف بررسی و تحلیل نقش بازی های رایانه ای به عنوان ابزار نفوذ فرهنگی بر میزان فرهنگ پذیری جرم و خشونت در میان کودکان و نوجوانان به رشته تحریر درآمده است. نگارنده در این مقاله از روش توصیفی تحلیلی و اسنادی با استفاده از منابع کتابخانه ای و اسناد بالادستی در توصیف مفاهیم و تحلیل و تبیین رابطه بین دو متغیر بازی های رایانه ای و فرهنگ پذیری جرم و خشونت بهره جسته است محقق پس از توصیف مفهوم فرهنگ، فرهنگ پذیری، تهاجم فرهنگی، بازی های رایانه ای به اقسام فرهنگ پذیری اشاره کرده و نقش بازی های رایانه ای بر فرهنگ پذیری جرم و خشونت در کودکان و نوجوانان را به تجزیه و تحلی می نشیند نگارنده در این مقاله این گونه نتیجه می گیرد که بازی های روانی بر روح و روان، جسم، اخلاق و آموزش و یادگیری کودکان و نوجوانان تاثیر مستقیم می گذارند این آثار را می توان در مواردی مانند اعتیاد بازی، افزایش خشم و پرخاشگری، صرف هزینه زیاد برای خرید، تخریب شخصیت دیگران، قتل، چاقی و صرع، انزوای اجتماعی، درون ریزی، اختلات شخصیتی، هنجارشکنی اجتماعی، بی هویتی، افزایش ترس و وحشت و بی رحمی خلاصه کرد.

بازی های رایانه ای، فرهنگ، فرهنگ پذیری، خشونت، جرم، کودک و نوجوان