بهینه سازی آلودگی های دیداری و نقش آن در منظر شهر

مطالعات در زمینه منظر، توجه به رشته های مختلفی همچون معماری منظر، برنامه ریزی و طراحی شهری، جامعه شناسی، روانشناسی، گرافیک و دیگر علوم مرتبط با آن را می طلبد؛ زیرا منظر، یک موضوع میان رشته ای است. در این بین توجه به جایگاه و اهمیت مقوله زیبایی در ادراک منظر، غیر قابل انکار می باشد.چنانچه منظر شهری را مجموعه ای ازادراک انسان ازخصوصیات کالبدی محیط به کمک حواس پنجگانه از یک سو و تعامل آن با خصوصیات درونی فرد ناظر از سوی دیگر بدانیم ازجمله مولفه های که موجب آشفتگی منظر شهری وعدم آسایش بصری و روانی می گردد یکی آلودگی دیداری ودیگری احساس عدم امنیت از حضور در محیط است، مشخصه های آلودگی دیداری عبارتند از احجام ساختمانی ناهماهنگ، نمای ساختمانی کثیف و مخدوش و احداث ساختمان بدون توجه به طرحهای شهر سازی، و ازمشخصه هایی که احساس عدم امنیت را در انسان القاء می کند می توان به رویت فرسوده بودن ساختمان، تجهیزات معیوب، احساس متروکه بودن محل و...، اشاره کرد. آنچه که می تواند بیش از هر چیز دیگری به بروز یک مکان موفق منجر گردد تجربه عابران و کیفیت آن است. تجربه ای که بتواند از هر لحاظ آسایش جسمی، روانی و ایمنی را تامین کند. منظر هر خیابان در برگیرنده کلیه عناصرکالبدی وکارکردی موجود در سیمای آن خیابان است. ایجاد منظر شهری مطلوب و در ارتباط با هویت خیابان، می تواند زمینه ساز حضور هرچه بیشتر شهروندان و افزایش تعاملات اجتماعی و به وجود آمدن زندگی شهری و پیوند با گذشته شود. در همین راستا پژوهش حاضر بر پایه شناخت عناصر بصری خیابان و عوامل تاثیرگذار بر منظر خیابان و با هدف دستیابی به اصول، معیارها و شاخص های منظر در ارتقاء کیفیت خیابان ها با تکیه بر بهینه سازی عناصر فرسوده و یا بهبود و زیبا سازی عناصر سرد و بی روح صنعتی صورت پذیرفته است. روش استفاده شده در انجام این پژوهش توصیفی، تحلیلی بوده و می توان نتیجه گرفت که با رعایت ضوابط و قواعد و با مدیریت خلاقیت ها و طرح های نو، از بی نظمی و زشتی که ممکن است بر سیمای شهر نقش بسته باشد به عنوان یک شروع برای پیاده کردن طرح مد نظر و تبدیل آن به محیطی موثر و نظم دادن به شهر استفاده کرد.

Keywords:

منظر شهری , رنگ در شهر , نقاشی دیواری و دیوارنگاری ها , سرزندگی محیطی , آلودگی های دیداری , عناصر بصری