بررسی تحلیلی اثرات فضاهای شهری پیاده مدار در ارتقای کیفیت محیط شهری (مطالعه موردی: محور پاسداران شهر ایلام)

رشد فزاینده جمعیت در نقاط شهری پیامدهای ناگوار اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و کالبدی و درنتیجه کاهش کیفیت محیط شهری به وجود آورده است. در دهه های اخیر موضوع کیفیت محیط شهری به یک بحث تخصصی و عمومی در جامعه تبدیل شده است و توجه مردم از اهداف مادی، به ماهیت زندگی معطوف شده است. هدف از پژوهش حاضر شناسایی شاخص های موثر بر بهبود کیفیت محیط شهری از طریق فضاهای شهری پیاده مدار و چگونگی ارتباط این شاخص ها را در محیط شهری نمونه موردمطالعه است تا درنهایت بتواند با ارایه پیشنهاد هایی، زمینه مناسبی جهت ارتقای کیفیت محیط شهری از طریق پیاده راه سازی در محدوده فراهم آورد. پژوهش ازنظر ماهیت، عملی-کاربردی و ازلحاظ روش مطالعه، توصیفی-تحلیلی و پیمایشی است. درگام اول ادبیات تحقیق مطالعه شد و بر اساس مطالعات 6 معیار (زیست محیطی، بصری-زیباشناختی، دسترسی -راحتی، فضایی - کالبدی، اجتماع پذیری، عملکردی- کاربری) و 22 زیر معیار انتخاب شد. در گام بعدی با استفاده از نظرات کارشناسان و با استفاده از نرم افزار Export choice این معیارها اولویت بندی شدند. تجزیه و تحلیل توصیفی و استنباطی اطلاعات حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از ابزار آماری SPSS انجام شد. نتایج پژوهش مبنی بر وجود رابطه مستقیم طراحی فضاهای شهری پیاده مدار و برآیند زیر سنجه های کیفیت-های فضای شهری در خیابان پاسداران شهر ایلام به عنوان نمونه مطالعاتی است و این نتایج نیز نشان می دهد با توجه به پتانسیل های موجود و قابلیت خیابان پاسداران برای فضای شهری پیاده مدار، این قابلیت ها می تواند منجر به ارتقای کیفیت محیط در شهر ایلام شود.

Keywords:

پیاده راه , پیاده مداری , فضای شهری , کیفیت محیط , شهر ایلام , محور پاسداران