سیدقاسم رضوی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران_مهندسی محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران
پرستو پورمقیم - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران_مهندسی محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران
زهرا اکبری - پژوهشگر، آزمایشگاه پایش آب و محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران

امروزه با توجه افزایش قابل ملاحظه آلایندهها و مواد سمی در آب، شاهد به خطر افتادن جدی سلامت انسان و محیطزیست میباشیم و متاسفانه آبهای زیرزمینی از این قضیه مستثنی نیستند و بایستی تدابیر ویژهای برای تصفیهی آنها اندیشید. لذا در این مقاله روشهای مختلف حذف و جذب مواد آلاینده آبهای زیرزمینی با محوریت حذف فلزات سنگین را مورد بررسی قرار دادهایم. بررسیها نشان دادهاند که در میان روشهای گوناگون موجود برای تصفیه این دسته از مواد مانند کربن فعال، نانوذرات تیتانیوم دی اکسید و ... بکارگیری نانوذرات آهن با بار صفر بیشترین راندمان حذف را دارا بوده است و روشی اقتصادی و کارا می باشد. البته طبق بررسیهای صورت گرفته ترکیب این نانوذرات به همراه دیگرجاذبها (نانوکامپوزیتها) منتهی به نتایج بسیار بهتری با راندمان بالاتر شده است. لذا در صورتی مطالعات کافی جهت اطمینان از پایداری روش استفاده از نانوذرات آهن با بار صفر صورت پذیرد، این روش بسیار کارآمد و ایده آل برای حذف این دست آلایندهها خواهد بود.

نانوذرات آهن، آب زیرزمینی، فلزات سنگین، تصفیه