آتوسا لطیفی - عضو هییت علمی دانشگاه آزاد واحد پرنددانشجوی دکتری عمران-آب دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران

آبشستگی ناشی از برخورد جت آب با بستر رودخانه می تواند پایداری سرریز، سد و سازه های مرتبط را به مخاطره بیندازد، بهترین گزینه استفاده از پرتاب کننده جامی شکل در انتهای سرریز سد جهت اتلاف انرژی می باشد. استفاده ازپرتاب کننده جامی زمانیکه شرایط زمین شناسی پایاب مناسب باشد،به خصوص برای سدهای بلندارزانترین روش انرژی استهلاک می باشد این مطالعه بر مدل فیزیکی سرریز اوجی با زاویه 10-20-30-40-50 و60 درجه و بدون پرتاب کننده جامی انجام شد. تغییرات عمق ماکزیمم حفره آبشستگی و پروفیل طولی حفره با تغییر زاویه پرتاب کننده جامی به ازای دبی های مختلف مطالعه شد.نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد در دبیهای مختلف عبوری زاویه 40 درجه جام پرتابی کمترین میزان عمق آبشستگی نسبت به 6حالت دیگر را از خود نشان می دهد.

سرریز اوجی،پرتاب کننده جامی،حفره آبشستگی،مدل فیزیکی،زاویه برخوردی