بررسی ارتقای کیفیت محیط با ایجاد فضای عملکردی خانه در طراحی پرورشگاه و استفاده از علم روانشناسی محیط

پژوهش های انجام شده نشان می دهد، شخصیت کودکان در محیطی شکل می گیرد که در آن بزرگ شده و آموزش می بینند و در تعیین آینده و سرنوشت آنها نیز بسیار موثر می باشد، بنابراین توجه به محیط زندگی کودک بسیار حایز اهمیت می باشد. کودکان بی سرپرست از نعمت داشتن پدر و مادر محروم هستند دارای مشکلات متعدد روحی – روانی می باشند که باعث شکننده و حساس بودن شخصیت آنها نسبت به کودکان عادی می شود، آنها علاوه بر آنکه نیاز به سرپناهی برای زیستن دارند، احتیاج به بودن در جایی دارند که به آنها حس امنیت و تعلق مکان، مورد توجه بودن و اهمیت داشتن را بدهد. این مقاله تلاش بر آن دارد تا بر اساس علم روانشناسی محیط، تاثیر فضایی مشابه خانه در این مراکز را بر کودکان بی سرپرست بررسی کرده و تاثیر مطلوبی بر فضاهای اقامتی آنها بگذارد. در طراحی فضا برای کودکان بی سرپرست در وهله ی اول باید مشکلات و معضلات آنها را شناخت و بعد به کمک علم روانشناسی محیط آنها را بر طرف کرد. روش تحقیق به صورت تحلیلی – توصیفی می باشد، بنابراین در ابتدا به مطالعات کتابخانه ای پرداخته شده و سپس در ادامه با تحقیقات میدانی و براساس مطالعات نظری، راهکارهای عملی ارایه میگردد.

Keywords:

پرورشگاه , روانشناسی محیط کودک , کودک بی سرپست , محیط