تدوین مولفه های توسعه پایدار در طراحی مجموعه های گردشگری منطقه مورد مطالعه: روستای بزم بوانات

یکی از مهم ترین اهداف توسعه پایدار، حفظ طبیعت و اصلاح نگاه به آن است. شناخت معماری پایدار در جهت جذب توریسم در پیش بینی نیازها و رفع کمبودها در توسعه گردشگری در هر منطقه موثر می باشد. امروزه ثابت گردیده است که راه حل های ارایه شده نسبت به مشکلات محیطی در معماری پایدار به نظر ناکار و ناقص می آیند چراکه رویکرد آن ها نسبت به طبیعت همچنان گسسته است. ازاین رو سعی گردیده است با استفاده از راهکارهای متناسب با طراحی پایدار و نیز اقلیم خاص منطقه موردنظر (روستای بزم) رویکرد معماری پایدار نسبت به مسایل محیطی موردتوجه قرارگرفته و نهایتا با اصول مبنای طراحی پایدار و مجتمع توریستی بسط پیدا کند. پژوهش حاضر پژوهشی کاربردی در عرصه دانش معماری است اهداف آن مبتنی بر خلق فضایی با عملکرد تفریحی و توریستی می باشد. در طی فرایند برنامه ریزی و طراحی، شکل و ساخت مطلوب پژوهش منطبق با اهداف پایدار فضا ارایه گردیده و نیز با توجه به بررسی های انجام شده در اسناد طرح های بالادست درزمینهٔ گردشگری، طراحی و احداث مجتمع توریستی (تسهیلات گردشگری) یکی از ضروریات این منطقه می باشد. روش این پژوهش به صورت توصیفی و تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و بستری را فراهم می آورد که طرح نهایی متکی به آن باشد. نتایج حاصل از تحقیق نشانگر آن است که برای جذب گردشگر و توسعه معماری پایدار نیاز به ضابطه مند کردن ،و ایجاد بستر لازم در کنار فرهنگ سازی، و آشنا بودن معماران با بهره گیری از ویژگی های محیطی و بوم خاص منطقه است.

Keywords:

توسعه پایدار , گردشگری , توریست , اقامت , روستای بزم