یاسین فرهنگ آرا - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
فرزانه اسدی ملک جهان - استادیار گروه معماری، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

امروزه تبیین معیارهای تعاملات اجتماعی در فضاهای فرهنگی، از مهمترین موضوعات در حوزه برنامه ریزی معماری و شهری است که باید در فرآیند طراحی معماری مورد نظر قرار گیرد. از سویی دیگر، هدف از طراحی مجموعه های فرهنگی، می توان نوعی پاتوق فرهنگی با تعاملات اجتماعی دانست. مراکز فرهنگی بخشی از فعالیت های فراغتی را پوشش می دهند که به ضرورت طراحی معمارانه این فضاها برای پویایی اجتماعی اشاره دارد. با توجه به اهداف و اهمیت تعاملات اجتماعی و تاثیر آن در زمینه های گوناگون جامعه و رابطه آن با مجتمع های فرهنگی، می توان اینگونه بیان داشت که، فضاهای فرهنگی به عنوان عنصریست که می تواند در پایداری و حفظ هویت فرهنگی هر شهر و جامعه تاثیر بسزایی داشته باشد. به این ترتیب روشن می شود که نقش محیط در ادراک معماری تا چه حد موثر است و چرا در نظر داشتن محیط هنگام طرح یک ساختمان، اجتناب ناپذیر است. مرکز فرهنگی به عنوان یکی از مردم مدارترین فضاهای جمعی در بسیاری از کشورهای دنیا وجود دارد اما کشور ایران که دارای چنین سابقه درخشانی در معماری فضاهای جمعی است که امروزه خالی از چنین فضاهایی است. این پژوهش به صورت مطالعه مروری با هدف شناخت عوامل موثر در طراحی مراکز فرهنگی با هدف ارتقا تعاملات اجتماعی انجام شده است.

طراحی معماری، مرکز فرهنگی، تعاملات اجتماعی