لیلا فیضی - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمود غفوری - عضو هییت علمی گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد
غلام رضا لشکری پور - عضو هییت علمی گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد

خاک های واگرا خاک های رسی هستند که در آب های با غلظت پایین نمک به راحتی شسته می شوند. طی فرایند واگرایی، ذرات خاک پس از تماس با آب به صورت معلق در می آیند و با جریان آب از محیط خارج می شوند. در این تحقیق از آزمایش های هیدرومتری دوگانه ، کرامپ و پین هول برای شناسایی واگرایی مارن های منطقه استفاده شده است. در این راستا پس از نمونه برداری 11 نمونه ی خاک مارنی، آزمایشات دانه بندی، حدود آتربرگ و واگرایی انجام شد. نتایج نمودار دانه بندی نشان می دهد که به طور متوسط 52 درصد ذرات ریزدانه (سیلت و رس) بوده و بقیه ی ذرات تقریبا از ماسه تشکیل شده است. این مارن ها از نظر طبقه بندی یونیفاید در گروه CL یعنی رس غیر آلی با خاصیت خمیری کم قرار می گیرند. حد روانی و خمیری آن ها به ترتیب 35 و 15 می باشند. باتوجه به وجود سیلت و رس فراوان در نمونه ها و نتایج آزمون کرامپ و پین هول، مارن های مورد بررسی نسبتا واگرا می باشند.

حوضه سنگرد، واگرایی، آزمایش پین هول، آزمایش کرامپ، آزمایش هیدرومتری دوگانه