صدیقه خوشه چین بهار - دانشجوی دکتری مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران
مهدی نجفی - استادیار دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی شریف، تهران

در هنگام وقوع بحران زلزله، انتقال سریع مصدومان به مراکز درمانی مهم ترین اولویت در فاز پاسخگویی به بحران می باشد. معمولا در این شرایط به دلیل بروز ترافیک های قابل توجه، زمان سفر دستخوش تغییرات اساسی شده و مسایل برنامه ریزی را به شدت متاثر می نماید. در این شرایط تابع زمان سفر، امکان مدل - سازی این ترافیک و لحاظ نمودن آنها در دستیابی به حداقل زمان سفر را فراهم ساخته و شرایطی را فراهم می سازد که در آن متولیان بتوانند با در نظر گرفتن عدم قطعیت ها در زمان سفر، مسیریابی را به شیوه درست انجام داده و مسیرهای جایگزین مناسبی را جهت ارسال مصدومان و کالاهای امدادی تعیین نمایند. برای این منظور تلاش شده است تا در این تحقیق با بررسی تحقیقات موجود در این حوزه بر دو موضوع عدم قطعیت و حجم ترافیک تمرکز نموده و با تجزیه و تحلیل فعالیتها در زمان بحران، عدم قطعیت ها و توابع هدف، و بررسی تحقیقاتی که از تابع زمان سفر برای برای مدیریت ترافیک استفاده نمودند، شکاف تحقیقاتی و زمینه های کار مطالعاتی شناسایی و پیشنهاد شود. بررسی های انجام شده موید آن است که کار تحقیقاتی کمی در این خصوص انجام پذیرفته و فرصت های قابل توجه ای جهت انجام تحقیقات در این حوزه وجود دارد.

لجستیک اضطراری؛ تخصیص ترافیک؛ مسیریابی؛ تابع زمان سفر (BPR)؛ زلزله