بختیار استادی - استادیار دانشکده مهندسی صنایع و سیستم ها، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
محمدمهدی سیفی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع و سیستم ها، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

اصولا هر سازمان و یا کارخانه ای با یک سری از خطرات روبرو است که امروزه با توجه به گسترش صنایع، این خطرات نیز افزایش یافته است. این خطرات ممکن است سر منشا طبیعی داشته باشد یا حاصل عملکرد خود انسان باشد. با توجه به رشد فزاینده خطرات یکی از موضوعاتی که در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است موضوع مدیریت تداوم کسب و کار (BCM) است. مدیریت تداوم کسب و کار یکی از جدیدترین چارچوب های مدیریت ریسک است، که سازمان را برای بهبود قابلیت اطمینان خود به منظور مقابله با ریسک های شناسایی شده توانا می کند. در این تحقیق سعی بر این است تا با معرفی برخی رویکرد ها و مدل های موجود در حوزه مدیریت تداوم کسب و کار، موجب آشنایی بیشتر با این حوزه و شناسایی خلاءهای تحقیقاتی موجود در این حوزه شود. در این گزارش ابتدا موضوع مورد بررسی، معرفی می شود و سپس مرور ادبیات کلی از اقدامات صورت گرفته انجام میشود. در بخش بعدی برخی مدل های موجود در این حوزه مورد بررسی اجمالی قرار می گیرند و در بخش پایانی نیز برخی خلاءهای تحقیقاتی شناسایی شده در این حوزه بیان می شود که در تحقیقات آتی نویسندگان می توانند از آنها استفاده کنند.

تداوم کسب و کار، مدیریت تداوم کسب و کار، ارزیابی ریسک، آنالیز اثر شغل