اندازه گیری تغییرات کارایی و بهره وری مناطق شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها و شاخص مالم کوییست

در این تحقیق میزان تغییرات کارایی نسبی و بهره وری مناطق 37 گانه شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران در طی سال های 95-1391 اندازه گیری شده است. به این منظور یک مدل ورودی محور تحلیل پوششی داده ها برای اندازه گیری کارایی و رتبه بندی مناطق این شرکت ارایه شده است. در این مرحله تحلیل حساسیتی به منظور بررسی پایایی مدل ارایه شده انجام شد. پس از آن کارایی نسبی مناطق با فرض بازده ثابت نسبت به مقیاس (CRS) و بازده متغیر نسبت به مقیاس (VRS) محاسبه شد. در مرحله نهایی نیز با استفاده از شاخص بهره وری مالم کوییست، میزان تغییرات بهره وری مناطق اندازه گیری شد. نتایج نشان میدهد میانگین کارایی فنی مناطق در طی سال های 95-1391 کاهش یافته است و رشد منفی در شاخص بهره وری TFP در طی این دوره زمانی وجود ندارد. می توان ادعا کرد که یکی از مهمترین علل کاهش میزان کارایی نسبی مناطق در طی سال های مورد مطالعه، رکود اقتصاد در ایران بوده است.

Keywords:

تحلیل پوششی داده ها , کارایی نسبی , بهره وری , شاخص مالم کوییست , شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران