مسیله ادغامی تخصیص پهلوگاه ها و تخصیص جرثقیل های اسکله به کشتی ها در پایانه های کانتینری با در نظر گرفتن جرثقیل های غیر مشابه

یکی از پیچیده ترین موضوعات مطرح در حمل ونقل دریایی مدیریت پایانه های کانتینری با هدف افزایش بهره وری بندر است. سرعت حمل ونقل نقش مهم را در تجارت جهانی دارد از این رو مهم ترین هدف پایانه کانتینری افزایش کارایی و کاهش تاخیر در خروج کشتی ها از اسکله است. زمان بیکاری یک کشتی به کارایی زمان بندی اسکله و چگونگی تخصیص منابعی از قبیل جرثقیل های اسکله، کامیون ها، جرثقیل های محوطه، در دسترس بودن انبارها و... بستگی دارد؛ بنابراین مدیریت مطلوب منابع پایانه موجب افزایش کارایی بنادر شده و زمان پهلوگیری کشتی ها را می توان به عنوان معیار اصلی در افزایش کارایی پایانه های کانتینری دانست. با تخصیص بهینه فضای اسکله و زمان پهلوگیری کشتیها می توان نقشی اساسی در افزایش بهره وری بنادر داشت. عامل دیگری که میتواند به عنوان مزیت رقابتی برای بنادر مطرح گردد تخلیه و بارگیری سریع کانتینرهاست که موجب کاهش زمان بیکاری کشتی ها در اسکله خواهد شد. در این مقاله مسایل تخصیص پهلوگاه های اسکله و تخصیص جرثقیل های اسکلهای با در نظر گرفتن جرثقیل های غیر مشابه با توان عملیاتی متفاوت مدل سازی شده است. همچنین از داده های واقعی مربوط به بندر شهید رجایی ایران برای ارزیابی مدل استفاده شده است

Keywords:

مسیله تخصیص پهلوگاههای اسکله , مسیله تخصیص جرثقیل های اسکله ای , رویکردهای ادغامی , ترمینال کانتینری